Günümüz dünyasında bireysellik giderek ön plana çıkarken, toplumsal bağlar zayıflıyor, insanlar yalnızlaşıyor. Oysa insan, fıtratı gereği sosyal bir varlıktır ve gerçek huzuru ancak başkalarıyla kurduğu sağlıklı ilişkilerde bulabilir. Tam da bu noktada, Kur’an’ın bize sunduğu evrensel bir ilkeye kulak vermek gerekir: istişare. Şura Suresi’nin 38. ayeti, müminlerin en temel özelliklerinden birinin “aralarında işlerini istişare ile yürütmek” olduğunu vurgular. Bu vurgu, İslam’ın sadece bireysel bir inanç sistemi değil, aynı zamanda toplumsal bir düzen önerdiğini açıkça ortaya koyar.

Şura, yani danışma ve ortak akılla hareket etme, bir toplumun adaletli ve kapsayıcı kararlar alabilmesinin temelidir. Farklı görüşlerin dile getirilebildiği, herkesin kendini ifade edebildiği bir ortam, sadece bireylerin değil, toplumun da gelişmesini sağlar. Günümüzde demokratik yönetim anlayışının, sivil toplum kuruluşlarının ve mahalle meclislerinin temelinde bu ilke vardır. İş yerlerinde, okullarda, aile içinde dahi şura prensibine yer verildiğinde, ortaya çıkan sonuçların çok daha yapıcı ve kalıcı olduğu görülecektir.

Ancak toplumsal dayanışma sadece fikir alışverişiyle sınırlı değildir. Aynı ayette namaz ve infak kavramlarının da birlikte anılması, İslam’ın hem manevi hem de sosyal yönüne işaret eder. Namaz, bireyin Rabbine olan bağlılığını ve kulluk bilincini pekiştirirken; infak, elindekini başkalarıyla paylaşmayı, yani bencilliği aşmayı öğretir. Bu iki eylem, şura ile birleştiğinde toplumda gerçek bir huzur ve denge zemini oluşur.

Unutmayalım ki dayanışma ve yardımlaşma, sadece kriz anlarında başvurulacak geçici çözümler değil, hayatın her anında sürdürülmesi gereken temel değerlerdir. Şura Suresi’nin çağrısını kulak ardı etmeden, farklılıklarımızı zenginlik olarak görmeli, ortak akılla hareket etmenin yollarını aramalıyız. Çünkü bir toplum ancak bu şekilde ayakta kalabilir ve ilerleyebilir.